هایی
سلام خب بعضی روزا هم مثل امروز انقدر کسل کننده میگذرن که نگو!
هم ابریه و تاریک، هم علائم سرماخوردگی دارم و هم خستم .. حس هیچ کاریم نیس
کاش میشد این روزا رو حذف کرد!
ناراحتم به چند دلیل.
ولی خب ته این ناراحتیا چیه؟
داشتم فکر میکردم نیاز دارم چند روز فقط داریوش گوش کنم و کار دیگه ای نکنم.. اره گله دارم گله دارم من از عالم و آدم گله دارم :))
بگذریم از این چیزا ..
چه چرته این دو سال کرونا. مگه نه؟
چقدر از دست دادیم .
ولی حس میکنم یه روز بالاخره از فرط هجوم افکار نامنسجم خودکشی میکنم! توی اون روز دیگه هیچ بهانه ای برای فرار از این مهم نخواهم داشت، آن چنان غرقه در افکار میشوم که راه نجاتی جز خاموش ساختن مغز و کارکرد جسمم نخواهم داشت! ( کارکردو داشتی)
اما نکند دنیای دیگری وجود داشته باشد؟ دنیایی پس از مرگ که فقط افکار باشند .. دائما افکار مرور شوند..؟
..
گاهی فکر میکردم که چقدر خوب میشد ترنس نبودم و یه توازن شخصیتی داشتم. شخصیتم رو در حالت شادش دوست دارم، خیلی ایده آله لذت بردن از هر چی.. و تلاش برای شاد کردن بقیه
ولی وای از مود دپ .. وای از اون حالت غمینی که توانایی دل کندن از من نداره و میاد و رفتنش معلوم نیس!
کاش راه فراری داشت!
آی ویش در واز ان اند توو ایت!
خبرنامه وب سایت:
تبادل لینک هوشمند 
